Als ik mensen vertel dat ik een yogaleraar ben, antwoorden veel van hen dingen als: "Ik kan dat niet", ik ben niet flexibel genoeg", "Yoga is te traag - ik ben meer het energetische type"…. Dus heb ik er mijn missie van gemaakt om mensen te vertellen (en te laten zien) dat yoga voor IEDEREEN is. Hetzelfde geldt voor kinderyoga. Kid's Yoga is niet alleen voor de goed opgevoede kinderen uit goed opgeleide en rijke families (hoewel we allemaal weten dat dat een stereotype is), maar voor elk kind dat rust nodig heeft in hun leven. Kids' Yoga geeft de mogelijkheid en de tools om yoga te leren aan kinderen in elke setting en elke plaats.

Omdat ik altijd enthousiast was over het toegankelijk en voordelig maken van yoga voor iedereen, was ik meer dan blij om me aan te sluiten bij Haris Lender, de maker van Een grapje rond yoga, op haar recente reis naar de vluchtelingenkampen in Berlijn, Duitsland. Het toenemende gebrek aan politieke stabiliteit en groei van radicale groeperingen, voornamelijk in landen als Irak, Syrië en Libië, geeft veel mensen geen andere keuze dan hun huizen en landen te ontvluchten. Na hun zeer gevaarlijke, vermoeiende en lange reis komen ze op verschillende plekken in Europa terecht. Omdat ze al hun geld hebben uitgegeven aan louche smokkelaars en puur overleven, zijn ze afhankelijk van alles wat ze krijgen van regeringen, gemeenschappen en vrijwilligers in het gastland. Soms wonen ze in tijdelijke huisvesting zoals grote tenten, kermisterreinen of andere grotere gebouwen die samengeperst zijn zonder privacy. De kinderen, de meesten zwaar getraumatiseerd, snakken naar elke activiteit die hen bezig houdt. En we wisten dat yoga de perfecte manier zou zijn om hen te helpen.

De vrijwilligers voor ckinderverzorging in het asiel verwelkomde ons enthousiast. Ze besteden veel vrije tijd, soms naast hun reguliere baan, aan het helpen en verzorgen van deze vluchtelingen. De een na de ander kwamen de kinderen aan en deden mee aan de yogahoudingen die werden geïntroduceerd door Haris (ook wel bekend als Momma KAY). We hadden veel instructies over wat wel en niet was toegestaan. We kregen bijvoorbeeld te horen dat we niet moesten zingen "OM” vanwege religieuze redenen, maar zodra ze het woord “Yoga” hoorden en we met gekruiste benen gingen zitten, begonnen ze de OM helemaal alleen te doen. Haris en ik wisten niet wat we moesten doen – wij kunnen het niet, maar de kinderen wel? Ook instructies als "niet aanraken" werden irrelevant toen de kinderen ons begonnen te knuffelen en op onze rug sprongen zodra we op die plek liepen. Kinderen zijn kinderen, ongeacht hun locatie, achtergrond of ervaringen.

Toen de groep groter werd, begonnen we wat spelletjes en liedjes. Yoga limbo maakte een geweldige start omdat bijna iedereen Limbo kent en ze de poses gewoon konden kopiëren zonder enige verbale richting (er was een duidelijke taalbarrière). Voor de introductie van de volgende games hadden we echter de vertalers nodig.  Yoga Nagaila was een winnaar en speelde ook met pom-poms (ook al was er op het moment dat we de pom-poms uitbrachten geen kans op uitleg of het eigenlijke spel dat we van plan waren, Toe-ga). En Red Light, Green Light eindigde in een groot gevecht over de gekleurde sjaals die we gebruikten, met minstens 5 kinderen die aan elk van de sjaals trokken en ruzieden. Maar gelukkig bracht het doen alsof ze een pizza maakten ze terug in een cirkel (omdat "pizza" internationaal lijkt te zijn). Alle poses en spelletjes van dieren waren gemakkelijk te introduceren door gewoon de geluiden te maken. Ze namen allemaal elke beweging op en hadden veel plezier zelfs voordat we naar lachyoga kwamen. Het zien van deze belaste kinderen die gewoon lachten en plezier hadden, was alsof er plotseling een licht aanging dat lang geleden was uitgegaan. Je kon enige opluchting zien in hun kleine gezichtjes en lijfjes. Ze deden allemaal mee aan de meditatie terwijl ze 'salam' scandeerden (een van de Arabische woorden voor vrede). Savasana (we noemen het Geheime Tuin in de kinderklassen) zorgde ervoor dat ze stil en vredig waren, rustten voor een paar kostbare momenten in een mooie, liefdevolle sfeer.

We deelden kleurpotloden en de KAY-kleurplaten uit, wat weer voor chaos zorgde. Ik denk dat ze voor alles moeten vechten om te overleven en te leren dat ze niets krijgen zonder de eerste te zijn en dat ze meedogenloos zijn als het gaat om bezittingen. Ik moet toegeven dat het me erg frustreerde en ik bleef proberen eerlijk en liefdevol te zijn tijdens het uitdelen van de pakjes potloden. Maar toen ik een kleine jongen zag, die begon te huilen terwijl hij zijn veeleisende hand steeds weer naar me toe duwde om meer potloden te zoeken, die vredig op tafel zat te tekenen en zijn vijf pakjes stevig in zijn andere hand hield, moest ik weer glimlachen. Een van de kleine meisjes bleef, in plaats van te tekenen, aan de kant van Haris zitten en wilde gewoon meer yoga absorberen.

Het was een hartverwarmende en gezellige middag. En hoewel er chaos was en het volgen van ons lesplan een onmogelijke missie was, kon je de diepe impact zien die dit uur al in hun leven had gemaakt.

Ik ging twee weken later met mijn man terug naar hetzelfde asiel om wat meer kleurpotloden te brengen en meer yoga te delen. Toen ik bij het kindergedeelte aankwam, kwam er een kleine jongen naar me toe, tikte me aan en vroeg me "Yoga?". Hij leek me te herkennen. Deze keer had ik geen vertaler en sommige van de activiteiten die ik had gepland werkten gewoon niet. Mijn man, terwijl hij hielp met mijn geluidssysteem, had een klein aapachtig kind op zijn rug hangen. Gelukkig heb ik veel trucjes in petto en vond ik andere spellen die de kinderen erg leuk vonden. Lachmeditatie was ook deze keer weer een must. Nadat de les klaar was, had ik een paar kinderen die me volgden, dus ik bleef om ze wat meer houdingen te leren.

Mijn ervaring bewijst opnieuw dat Yoga heilzaam is voor IEDEREEN OVERAL. Het onderwijzen van vluchtelingen is één pad, maar het zijn er veel, veel meer. Naar scholen gaan in achterstandswijken is misschien net zo uitdagend en belangrijk. Het is onze plicht om liefde en vrede te verspreiden door zoveel mogelijk kinderen op verschillende plaatsen les te geven.