Afgelopen zomer had ik de kans om zestig pre-tienermeisjes en jongens een week lang twee uur per dag yoga te geven. Het kamp wordt gehouden op een universiteitscampus en dus ontmoetten we elkaar in de enorme sportschool voor een avontuur zonder matten. De eerste dag stond in het teken van het vaststellen van normen, de kinderen leerden mij kennen en ik leerde hen kennen. Gelukkig kende ik al ongeveer vijftien van de kinderen en ik had snel door welke van de kinderen echt enthousiast waren en open stonden om te leren. Meerdere keren heb ik met de groep gedeeld dat er vele manieren zouden zijn om op te staan ​​en een helper en leider te zijn tijdens onze tijd samen.

De volgende dag nam ik vier extra yogamatten mee en plaatste ze aan beide zijden van mijn "X" (twee matten in het midden van de enorme cirkel zodat ik van richting kon veranderen zodat alle studenten mijn poses konden zien). De nieuwsgierigen vroegen me waarom de extra matten, terwijl ze ondertussen wisten waarom! Ze waren in voor een traktatie. Na ons begin van ShalOM'ing in (dit is een Joods Community Center-kamp!) We spraken over hoe gek onze gedachten kunnen worden (ik noem het Koo Koo Head) en oefenden een meditatie om ons in onze yogabeoefening te vestigen. We waren toen toe aan een leuke variatie op Zonnegroet Dit betekent dat we onszelf en onze geliefden praktisch vergiftigen. Sargent groeten. Bijna iedereen (wat je soms krijgt met pre-tieners...!) stond in de belangstelling in Berghouding.

Een van mijn vele trucs om de aandacht van kinderen te trekken, is "Laat me je beste berghouding zien!" Het is eenvoudig genoeg voor elk kind om er snel in te komen en het is geweldig om eenvoudige feedback te geven, zoals 'voeten bij elkaar', 'ontspan je schouders', 'kijk uit boven de horizon'. En natuurlijk herinnert Mountain Pose het lichaam, de geest en het hart aan aarding, stabiliteit en kracht, die iedereen nodig heeft!

Terwijl ze in hun beste berghoudingen waren, nodigde ik vier van de kinderen uit met hun ogen die naar me keken en hun oren naar me luisterden naar de vier extra matten in het midden. Velen in de kring begonnen te begrijpen wat er aan de hand was. Ik koos specifieke kinderen niet alleen op basis van hoe ze de pose uitvoerden, maar ook op hoe ze mij en elkaar respecteerden. Daarna oefenden we met z'n allen Sargent Salutations, waarbij de vier leiders in het midden van de cirkel de weg wijzen. Vanaf dat moment vroeg ik om hun beste berghoudingen en koos ik meer kinderen uit om in het midden van de cirkel te komen om hun leiderschap te oefenen.

Het werd spannend toen een van de kinderen die ik vroeg om in het midden van de cirkel te komen, grapjes begon te maken over een ander kind en zijn ervaring met yoga. Ik zeg "spannend" omdat dit de beste leerzame momenten zijn om echt een les mee naar huis te nemen!

Ik liet de groep een korte water- en toiletpauze nemen en ik vroeg de pre-tiener (Jacob*) die voor de gek werd gehouden en degene die ik als leider had gekozen (Clara*) om achter te blijven. Ik vroeg Clara of ze dacht dat ze er klaar voor was om in het midden van de kring te staan ​​en de andere kinderen te leiden. "Wat bedoel je?" zij vroeg. "Nou, hoe behandelen goede leiders de mensen die volgen?" Ik leidde.
“Ze zijn aardig, luisteren en delen met iedereen. Ze helpen en geven om de mensen”, antwoordde ze.
"Ja je hebt het. Dus ben je klaar om in het midden van de cirkel te staan?” vroeg ik opnieuw.
'Het was niet mijn bedoeling om gemeen te zijn. Maar sorry dat ik dat zeg. Ik weet dat je nog niet zo lang aan yoga doet als ik.' Ze zei tegen Jacob met een echtheid van een geweldige jonge yogini.
“Krijg ik niet een beurt in het midden?” vroeg ze me terwijl de tranen begonnen op te wellen.
Ik zei: "Je mag nu zeker in het midden van de leiding staan! Alle leiders maken fouten. De beste leiders geven hun fouten toe, leren ervan en worden dan nog betere leiders.”
'Maar je maakt nooit fouten,' antwoordde ze met een grijns. Ze heeft me te pakken, althans dat dacht ze.
“Oh, ik heb veel fouten gemaakt en zal er nog meer maken. Maar ik doe mijn best om mijn excuses aan te bieden, van de fouten te leren en niet twee keer dezelfde fouten te maken”, antwoordde ik eerlijk.

Iedereen was terug van water halen en naar de wc gaan. "Laat iedereen me je beste berghouding zien, alsjeblieft!" Ik schreeuwde. "Clara en Jacob, wat heb je vandaag geleerd over het zijn van een leider?"

“Leiders maken fouten en leren daarvan.” schreeuwde Clara terug. "Dat maakt hen beter in yoga en het zijn van een leider," voegde Jacob eraan toe.

Jacob had net zoveel naar het gesprek geluisterd als Clara. Ja, zijn yogabeoefening was niet 'zo goed' als die van Clara, omdat hij nog niet zo lang had geoefend. Hij had geen moeder zoals die van Clara die thuis yoga beoefende. Maar Jacob zag zijn pad om te groeien als een jonge yogi: iets nieuws proberen, een risico nemen en misschien een paar fouten maken zou hem allemaal helpen bij zijn yogabeoefening. Clara's plagen weerhield hem er niet van. Als er iets was, omdat Clara grapjes maakte, werd hij in een belangrijke dialoog gebracht om te leren wat het betekent om een ​​leider te zijn en dat we allemaal fouten maken. Het is of we van hen leren of niet dat het verschil maakt. *Clara en Jacob zijn niet de echte namen van de twee pre-tieners die bij deze dialoog betrokken zijn.

Zoals wat je hier leest? Er is zoveel MEER om te ontdekken en mee te leren Een grapje rond yoga. Bekijk onze website voor onze live en online lerarenopleidingen, door Yoga Alliance goedgekeurde 95-uur RCYT-trainingen, speciale online cursussen, originele muziek, merchandise en nog VEEL MEER!